Jak pomagamy
Terapie dla dzieci niepełnosprawnych
Terapie dla dzieci niepełnosprawnych w naszych ośrodkach
Oferujemy wielospecjalistyczną pomoc dzieciom z niepełnosprawnościami i problemami rozwojowymi.
W Ośrodku animaloterapii koncentrujemy się na realizowaniu terapii w ogrodzie sensorycznym i z udziałem zwierząt.
W Poradni Agathum i Gabinetach Wuja Toma specjalistyczne terapie prowadzą psycholodzy, pedagodzy, neurologopedzi, logopedzi, fizjoterapeuci, terapeuci integracji sensorycznej i inni specjaliści. Dzięki temu nasi podopieczni i ich rodziny mogą otrzymać kompleksowe wsparcie, stosowne do ich potrzeb.
Animaloterapia
Animaloterapia (zwana również zooterapią) to zespół działań terapeutycznych wykorzystujący kontakt ze zwierzęciem. U jego podstaw leży założenie, iż kontakt ze zwierzęciem – psem, kotem czy koniem – ma dobroczynny wpływ na biologiczne i psychologiczne funkcjonowanie człowieka.
Prócz licznych zastosowań z zakresu fizjoterapii, animaloterapia ma również na celu wspieranie rozwoju bądź leczenie sfery psychicznej. Nawiązywanie więzi ze zwierzęciem pozwala się wyciszyć i zrelaksować, pomaga rozwijać zdolności społeczne i sensoryczne, przełamać wstyd i nieśmiałość oraz wyzbyć się lękliwości.
Najczęściej spotykane zajęcia animaloterapii to:
hipoterapia – terapia z udziałem koni,
- onoterapia – terapia z udziałem osłów,
dogoterapia – terapia z udziałem psów.
Nasza fundacja pomocy dzieciom organizuje także inne zajęcia z udziałem zwierząt, np. z kózkami – miniaturkami.
Animaloterapia
Hipoterapia
Hipoterapia
Zajęcia hipoterapii prowadzone są przez specjalistę (hipoterapeutę) na zlecenie i za zgodą lekarza. Polegają na kontakcie z koniem, wywodzącym się z niewysokich, spokojnych ras – najczęściej używa się podczas hipoterapii koni ras huculskich, fiordingów oraz koników polskich.
Zajęcia hipoterapii mogą odbywać się przy koniu lub na koniu. Na końskim grzebiecie pacjent wykonuje serię ćwiczeń rozwojowych. Ćwiczenia odbywają sie zazwyczaj na oklep (bez siodła), czasem z użyciem specjalnego pasa hipoterapeutycznego. Miarowy, kołysząco-wybijający ruch konia pozwala odciążyć kręgosłup i znakomicie sprawdza się przy korygowaniu wad postawy i układu kostnego, pomaga rozwijać i doskonalić równowagę, wyczucie rytmu, czucie powierzchniowe, koordynację ruchową oraz zdolności motoryki dużej. Hipoterapia dla dzieci często przyczynia się do poprawy symetrii ciała, polepszenie wydolności oddechowej, przekazanie właściwego wzorca chodu. Podczas hipoterapii przy koniu wykorzystuje się kontakt człowieka i zwierzęcia. Zabiegi pielęgnacyjne, czesanie, głaskanie, spacery to tylko niektóre z form pracy.
Istotnym – o ile nie najistotniejszym – wymiarem hipoterapii są korzyści psychologiczne. Kontakt z koniem – dużym, otwartym, szlachetnym zwierzęciem – pomaga rozwijać prawidłową regulację emocji, poczucie bezpieczeństwa i kompetencji oraz przełamywać lęki i obawy. W konsekwencji hipoterapia wyzwala w uczestniku poczucie sprawstwa, które prowadzi do ogólnego polepszenia komfortu życia i samopoczucia.
Onoterapia
Onoterapia
Od lat 60-tych XX w. w krajach południowej Europy coraz większą popularnością cieszy się onoterapia – terapia z wykorzystaniem osłów. Przypomina ona tradycyjną hipoterapię (z tego też powodu czasem traktowana jest jako jej odmiana) – z tym że osły są z natury zwierzętami dużo drobniejszymi (często rozmiarów kuca), nie budzą więc takiego lęku. Osioł ma kanciasty, „kwadratowy” łeb i baryłkowaty brzuch, często również łękowaty grzbiet, więc wręcz nie sposób się go bać.
Zwierzęta te są nadzwyczaj spokojne, lubią kontakt z dziećmi, zaś ich gruba i miękka sierść dostarcza znacznie lepszych doznań sensorycznych niż sierść końska. Osły, wbrew powszechnej opinii, są dużo bardziej posłuszne niż konie. Chód tego zwierzęcia jest dużo stateczniejszy niż chód konia, dlatego pacjentom wykazującym problemy z dużą motoryką czy zachowaniem równowagi łatwiej jest utrzymać równowagę czy rozpocząć naukę jazdy.
Znaczenie ma również fakt, że onoterapia jest bezpieczniejsza od hipoterapii – osioł jest znacznie mniej płochliwy od konia, jego niewielki wzrost powoduje, że łatwiej można kontrolować pacjenta siedzącego na jego grzbiecie, a dziecko może wsiadać
Kozoterapia
Zooterapia z udziałem kóz zwana jest również kozoterapią. Najczęściej wykorzystuje się w niej drobne kozy kameruńskie, z których najwyższe mierzą ok. 45 cm. Cieszą się one szczególną sympatią najmłodszych, ze względu na malutki rozmiar i niezwykłą towarzyskość.
Tego rodzaju zajęcia animaloterapii dedykowane są przede wszystkim dla dzieci mających problemy z poruszaniem się, bądź za małych na inne rodzaje terapii – niewielką kózkę można objąć lub przytulić. Pod pozorem spontanicznej zabawy do terapii łatwo „przemycić” ćwiczenia rozwojowe, zaś samo przebywanie z sympatycznymi zwierzakami daje dziecku radość i poczucie odprężenia, niezbędne w budowaniu odpowiedniej motywacji. Kozy są wesołe i raczej spokojne, w związku z czym mogą pracować z dziećmi nadpobudliwymi czy nawet agresywnymi.
Kozoterapia
Dogoterapia
Dogoterapia
Terapia z udziałem psa znana jest również pod nazwą kynoterapii bądź canisterapii. W tej metodzie rehabilitacji korzysta się z odpowiednio wyszkolonych psów, zazwyczaj wywodzących się ze spokojnych, lubiących pieszczoty ras, jak golden retriever, labrador albo nowofunland czy husky. Pod okiem specjalisty uczestnik terapii nawiązuje z psem bezpieczną relację, będącą podstawą dla dalszych działań, mających na celu usprawnienie poznawczych, społecznych i sensoryczno-motorycznych aspektów funkcjonowania.
W czasie terapii uczestnik poznaje szczegóły budowy anatomicznej psa, zarazem kształtując orientację w zakresie budowy własnego ciała. Dogoterapia rozwija koncentrację i stymuluje zmysły, jednocześnie pozwalając na szczere oraz otwarte okazywanie uczuć i emocji wobec zwierzęcia.
Bardzo ważnym elementem dogoterapii jest spontaniczna aktywność wyzwalana podczas kontaktu z psem. Obecność zwierzęcia stanowi motywację do kolejnych terapeutycznych działań, daje poczucie satysfakcji, radości i oderwania od codziennego życia.
Wycieczki dla osób niepełnosprawnych
Terapie z udziałem zwierząt to podstawowy, ale nie jedyny element naszej działalności. Jako fundacja organizujemy także wycieczki dla dzieci, w tym także niepełnosprawnych. Są to wycieczki edukacyjno – przyrodnicze. Takie wyjazdy dają szansę na poznawanie otaczającego świata i stanowią sposób na oderwanie się od codzienności. Uczestnicy mogą bawić się ze zwierzętami, głaskać je, karmić, przytulać. Kontakt z naturą mają również w terapeutycznym ogrodzie sensorycznym, w którym doświadczają świata wszystkimi zmysłami.
Wszystkie edukacyjne wycieczki dla dzieci niepełnosprawnych są dostosowane do potrzeb konktrtnej grupy uczestników. Realizowane pod czujnym okiem opiekunów, są bezpieczne i komfortowe – niezależnie od tego, z jaką niepełnosprawnością zmaga się podopieczny.
Organizujemy wycieczki przyrodnicze dla dzieci, które mają charakter wycieczek edukacyjnych. Dzięki temu uczestnicy nie tylko świetnie się bawią, ale też zdobywają cenną wiedzę o otaczającym nas świecie.
